«Είμαι κι εγώ ένας επιζών του Ολοκαυτώματος. Μετά βίας επέζησα όταν ήμουν ακόμα βρέφος πέντε μηνών. Οι παππούδες μου σκοτώθηκαν στο Άουσβιτς, όπως και τα περισσότερα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μου. Έγινα Σιωνιστής, αυτό το όνειρο της ανάστασης του εβραϊκού λαού στην ιστορική του πατρίδα και της αντικατάστασης του συρματοπλέγματος του Άουσβιτς από ένα εβραϊκό κράτος με ισχυρό στρατό… Και μετά ανακάλυψα ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι. Για να κάνω αυτό το εβραϊκό όνειρο πραγματικότητα θα έπρεπε να βάλω σε έναν εφιάλτη τον τοπικό πληθυσμό.
Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δημιουργηθεί αυτό το εβραϊκό κράτος χωρίς να καταπιεστεί και να εκδιωχθεί ο τοπικός πληθυσμός. Ισραηλινοί, Εβραίοι ιστορικοί έχουν αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο διωγμός των Παλαιστινίων ήταν επίμονος, διάχυτος, σκληρός και σκόπιμος -αυτό που στα αραβικά ονομάζεται «Νάκμπα»: η «καταστροφή» ή «συμφορά». Υπάρχει νόμος που απαγορεύει τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, αλλά στο Ισραήλ δεν επιτρέπεται σε κανέναν να αναφέρεται στη Νάκμπα, παρόλο που σχετίζεται με τον πυρήνα της ιδέας για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Επισκέφτηκα τα Κατεχόμενα (Δυτική Όχθη) κατά την πρώτη Ιντιφάντα. Έκλαιγα κάθε μέρα για δύο εβδομάδες με αυτά που έβλεπα. Η βαρβαρότητα της κατοχής, οι συνεχείς μικροπρεπείς παρενοχλήσεις, οι δολοφονίες, το ξερίζωμα των παλαιστινιακών ελαιώνων, η αφαίρεση του δικαιώματος στο πόσιμο νερό, οι ταπεινώσεις… αυτό συνεχίστηκε, και τώρα είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα από τότε. Είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση εθνοκάθαρσης στον 20ο και 21ο αιώνα.
Εγώ θα μπορούσα να προσγειωθώ αύριο στο Τελ Αβίβ, να ζητήσω και να πάρω αμέσως υπηκοότητα. Αλλά ο Παλαιστίνιος φίλος μου στο Βανκούβερ, ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, δεν μπορεί καν να την επισκεφτεί! Λοιπόν, έχετε αυτούς τους εξαθλιωμένους ανθρώπους στοιβαγμένους σε αυτό που πολλοί αποκαλούν «υπαίθρια φυλακή». Και ναι, αυτό ακριβώς είναι. Δεν χρειάζεται να υποστηρίξετε τις πολιτικές της Χαμάς για να υπερασπιστείτε τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα… μια υποκρισία. Σας καλώ να σκεφθείτε ό,τι χειρότερο θα μπορούσατε να πείτε για τη Χαμάς. Πολλαπλασιάστε το επί χίλιες φορές, και πάλι δεν θα πλησιάζει στο ελάχιστο την ισραηλινή κατοχή, τον αφανισμό και τον ξεριζωμό των Παλαιστινίων. Το αφήγημα ότι «όποιος επικρίνει το Ισραήλ είναι αντισημίτης» είναι απλώς μια εξωφρενική προσπάθεια εκφοβισμού των καλών μη Εβραίων που είναι πρόθυμοι να σηκώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην αλήθεια».
_____
* Ο Γκαμπόρ Ματέ είναι γιατρός, συγγραφέας και ειδικός σε θέματα τραύματος και εθισμού. Γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1944 στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της Ουγγρικής Επανάστασης. Αποφοίτησε με πτυχίο ιατρικής από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας το 1969 και συνέχισε να ασκεί την οικογενειακή ιατρική στο Βανκούβερ για πάνω από 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως γιατρός, άρχισε να ενδιαφέρεται για τη σχέση μεταξύ χρόνιων ασθενειών και συναισθηματικών τραυμάτων. Το κείμενο για τις δραματικές εξελίξεις στη Γάζα και το Ισραήλ είναι απόσπασμα συνέντευξής του, η οποία δόθηκε πριν από δύο χρόνια.
