Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής
Επισήμανση πρώτη
Ανέκαθεν, ιδιαίτερα στις μέρες μας, το κεφάλαιο έχει τεράστια ανάγκη να αναστρέψει την σταθερή μείωση του μέσου ποσοστού κέρδους του, έχει ανάγκη να αυξήσει την κερδοφορία του, να διευρύνει τις αγορές του, να εξασφαλίσει περισσότερες και πιο φθηνές πρώτες ύλες και ενέργεια. Επιδιώκει κάθε γωνιά του πλανήτη να είναι ανοιχτή και απολύτως απροστάτευτη απέναντι στη δράση του. Ανάδειξε κυρίαρχη την πολιτική της παγκοσμιοποίησης, την πολιτική των τεσσάρων ελευθεριών. Προσπάθησε να επιβάλλει την ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων, των υπηρεσιών, των εμπορευμάτων ελπίζοντας ότι έτσι θα αντιμετωπίσει την κρίση του. Την τέταρτη ελευθερία αυτή της κίνησης χωρίς εμπόδια των ανθρώπων την αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι, υψώνει τείχη και φράχτες στα σύνορα τοποθετεί στρατό και αστυνομία για να μην εισέλθουν κάποιοι στο φρούριο του.
Η πολιτική αυτή έφερε και φέρνει συγκρούσεις μιας και οι λαοί αντιστέκονται, υπάρχουν φυσικά και οι πρόθυμοι ηγέτες με παράδειγμα για τη χώρα μας τον Μητσοτάκη, τον Τσίπρα τον Ανδρουλάκη και όχι μόνο. Έτσι τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε Παγκόσμιο Πόλεμο όμως έχουμε μεγάλους καταστροφικούς και πολύνεκρους πολέμους που κατέστρεψαν περιοχές ολόκληρες. Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Υεμένη… Ουκρανία τελευταία. Οι καταστροφές είναι ανυπολόγιστες είναι όμως απολύτως υπολογισμένα τα κέρδη των πολυεθνικών που θα προέλθουν από την αποκατάσταση τους, τα κέρδη αυτά θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης του. Τα κέρδη των πολυεθνικών είναι βασική παράμετρος της κήρυξης των πολέμων, ιστορικά έχει αποδειχθεί αυτό. Η μεγάλη κρίση του 1929-1933 δεν αντιμετωπίστηκε ολοκληρωτικά μέσω του κεϋνσιανισμού, αλλά μέσω της αποκατάστασης των καταστροφών πού δημιούργησε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Δημιουργούνται τεράστια κύματα προσφύγων, μάζες πεινασμένων και απόκληρων που εναγωνίως αναζητούν τρόπο επιβίωσης. Πλην των πολέμων και των θυμάτων τους η άγρια εκμετάλλευση από τον ιμπεριαλισμό του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας που έριξε εκατοντάδες εκατομμύρια στη φτώχεια και τη μιζέρια χωρίς πόλεμο δημιουργεί τεράστια μεταναστευτικά κύματα. Όλοι αυτοί κατευθύνονται εκεί που υπάρχει πλούτος, στις χώρες που θεωρούν παράδεισο, δεν τους μένει καμία άλλη επιλογή. Ο διαχωρισμός προσφύγων και μεταναστών ουσιαστικά είναι εφεύρεση, είναι διαίρεση και ομαδοποίηση των δυστυχισμένων ώστε να εξοστρακιστούν οι μετανάστες και να αρχίσει το παζάρι της χορήγησης άσυλου σε ελάχιστους πρόσφυγες, αν ποτέ μπορέσουν να υποβάλουν αίτηση.
Επισήμανση δεύτερη
Όμως το κεφάλαιο έχει βάλει την ελευθερία κίνησης των ανθρώπων στο πυρ το εξώτερον. Προσπαθεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του για φθηνά εργατικά χέρια αφού οι κοινωνίες του ιμπεριαλισμού γερνούν και φθίνουν και κάποιοι πρέπει να δουλεύουν για να ζουν οι υπόλοιποι και κυρίως για να αυξάνεται η τεράστια συσσώρευση πλούτου των τραπεζών και των πολυεθνικών. Η μέθοδος για να το πετύχει είναι διακρατική συμφωνία για να καλυφθούν οι διαπιστωμένες ανάγκες σε εργατικά χέρια πάμφθηνα, πειθαρχημένα και για ορισμένο χρόνο με λίγες υποχρεώσεις εκ μέρους των κρατών. Το εμφανίζουν μάλιστα ως προσφορά στην ανεργία και στη φτώχεια των πληττόμενων χωρών, ως αγαθοεργία και ως τέτοιο το πλασάρουν στο ντόπιο πληθυσμό για να βελτιώσουν οι κυβερνήσεις το προφίλ τους. Όλοι οι υπόλοιποι ξεκληρισμένοι ας επιβιώσουν όπως θέλουμε.
Επισήμανση τρίτη
Αφορά στις μεθόδους και τους τρόπους που κρατούνται οι πρόσφυγες έξω από το φρούριο Ευρώπη και όχι μόνο. Ο πιο ραφιναρισμένος, ίσως, τρόπος, εξίσου όμως αντιδραστικός και απάνθρωπος με όλους τους υπόλοιπους είναι η αναπτυγμένη Δύση αξιοποιώντας τις οικονομικές και πολιτικές της δυνατότητες να δελεάζει φτωχές χώρες και κυρίως όμορες στις περιοχές των προσφύγων με ορισμένα δισεκατομμύρια προκειμένου να αποθηκεύσουν εκατομμύρια πρόσφυγες σε συνθήκες αθλιότητας. Να πληρώσουν κάποια χρήματα για να μην χτυπήσουν οι απόκληροι την πόρτα τους.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά και τρανταχτά. Η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης΄- Τουρκίας του 2016 προέβλεπε έναντι ορισμένων δισεκατομμυρίων ευρώ στην Τουρκία να στοιβαχτούν ως 4 εκατομμύρια Σύροι και άλλοι πρόσφυγες σε συνθήκες απερίγραπτες και εργαλειοποιούμενοι από την τουρκική ηγεσία. Η Μεγάλη Βρετανία δημιούργησε γκέτο στη Ρουάντα για να απαλλαγεί από εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες καταβάλλοντας κάποιο ποσό. Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε την Τυνησία να δημιουργήσει γκέτο προσφύγων στο έδαφος της και να ενισχυθεί οικονομικά σε βάθος χρόνου από τα Ευρωπαϊκά ταμεία με ως και 900 εκατομμύρια ευρώ. Η τυνησιακή ηγεσία αρνήθηκε και κατήγγειλε τις προτάσεις αυτές ως ιμπεριαλιστικές πιέσεις και η δημοκρατική Ευρώπη αποκάλεσε τον ηγέτη της δικτάτορα. Στον τύπο εμφανίζονται τακτικά ανάλογες προσπάθειες που εκπορεύονται από πλούσιες χώρες.
Βασική μέθοδος αποφυγής των προσφύγων είναι μέσω της αποτροπής και της ανάσχεσης των προσφυγικών ροών ώστε να μη φτάσουν στα ευρωπαϊκά σύνορα. Ο τρόπος είναι γνωστός φράχτες και τείχη στα σύνορα, στρατός και αστυνομία σε πλήρη ετοιμότητα για κάθε περίπτωση και με χρήση όχι και τόσο ανθρωπιστικών μέσων. Στη θάλασσα με στόλους και frontex με ταχύπλοα ώστε να κλείσουν όλοι οι διάδρομοι για να μη πλησιάζουν, στη συνέχεια έρχεται η ανάσχεση, η απώθηση και οι επιστροφές τους από κει που ήρθαν. Ανάσχεση απελπισμένων στη θάλασσα μια και οι ίδιοι οι πρόσφυγες και οι δουλέμποροι θα αντιδράσουν σημαίνει μεγάλος κίνδυνος για δυστυχήματα και ναυάγια με χιλιάδες θύματα, χώρια οι καιρικές συνθήκες και οι απάνθρωπες συνθήκες μεταφοράς τους.
Υπάρχει όμως μία ακόμη πλευρά. Πολλές φορές οι άνθρωποι κινδυνεύουν στη θάλασσα και το μέλημα των διωκτικών αρχών δεν είναι να τους σώσουν αλλά να μην προσεγγίσουν τα χωρικά τους ύδατα. Το πρόσφατο ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου που πήρε στο βυθό αρκετές εκατοντάδες ανθρώπινες ψυχές φανερώνει του λόγου το αληθές και τα μισόλογα κυβερνητικών και κρατικών παραγόντων δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα.
Ώρες το συγκεκριμένο σκάφος κινδύνευε ώσπου βούλιαξε και οι λιμενικές αρχές δεν ενεργούσαν διάσωση, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι με τις ενέργειες της τελευταίας στιγμής στις οποίες προέβη το λιμενικό συνέβαλε στην ανατροπή του σκάφους. Το συμπέρασμα είναι ότι ενεργητική πολιτική κλειστών συνόρων για τους πρόσφυγες με μεθόδους αποτροπής, ανάσχεσης και απώθησης και δικαιοσύνη, ανθρωπιά, αλληλεγγύη, ανθρώπινες αξίες είναι πράγματα εντελώς αντίθετα. Ενδεχομένως η πολιτική των κλειστών συνόρων να εναρμονίζεται με το περιβόητο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες όχι όμως με τα συμφέροντα των μεταναστών των προσφύγων και τα συμφέροντα των λαών.
Επισήμανση τέταρτη
Φταίει το λιμενικό, φταίει το κράτος, φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ποιος φταίει και στο τέλος ουδείς αναλαμβάνει κάποια ευθύνη. Με λίγα λόγια είναι όλα καλά καμωμένα και δεν μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο. Έτσι οι Κυβερνήσεις και το κράτος συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο.
Όμως η εφαρμοζόμενη πολιτική και τα συμφέροντα που προωθεί, οι ενέργειες που αποφασίζονται και οι εντολές που δίνονται στα κατώτερα, τα εκτελεστικά όργανα είναι υπεύθυνες για όλα και την πολιτική αυτή την καθορίζουν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι θεσμοί της σε συμφωνία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας μηδεμιάς εξαιρουμένης. Το λιμενικό ως μηχανισμός του ελληνικού κράτους εφαρμόζει τα πρακτικά βήματα που αποφασίστηκαν.
Ο επιμερισμός των ευθυνών όπως γίνεται είναι για να βγαίνει λάδι ο Μητσοτάκης, η κυβέρνηση του και κάθε κυβέρνηση. Στα Τέμπη έφταιγε ο σταθμάρχης και ο κλειδούχος στο ναυάγιο ο λιμενικός, κάπου αλλού η υπερβολή κάποιου αστυνομικού ή ο δημόσιος υπάλληλος. Ο ελληνικός λαός όμως δεν έχει απέναντί του τους λιμενικούς και τα εκτελεστικά όργανα, έχει την Ευρωπαϊκή Ένωση, την κυβέρνηση και τα συστημικά κόμματα και εκεί πρέπει να στρέψει τα βέλη του.
Επισήμανση πέμπτη
Εξελίσσεται εκ μέρους του Πρωθυπουργού, των κυβερνητικών στελεχών και των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης μία επιχείρηση κατατρομοκράτησης όσων διατυπώνουν κάποια αμφιβολία, κάποιο ερώτημα ή ένσταση σχετικά με τα αίτια του ναυαγίου, με πιθανές ευθύνες της κυβέρνησης και των κρατικών οργάνων και μάλιστα την ώρα που τα στοιχεία και οι μαρτυρίες που διαψεύδουν τα επιχειρήματα για το αφήγημα της Κυβέρνησης πληθαίνουν, είναι ισχυρά και προέρχονται από πολλές πλευρές από το εσωτερικό της χώρας και διεθνώς.
Από την κατηγορία ανεύθυνος όποιος διατυπώνει ένσταση, ότι εκθέτει τη χώρα, ότι κατηγορεί τους λιμενικούς που δίνουν τη ζωή τους, ότι δίνει επιχειρήματα στους εχθρούς και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, ότι πλήττει τη χώρα και το κύρος της. Γίνεται προσπάθεια έτσι να τεθούν οι αντιδρώντες στα όρια της εθνοπροδοσίας και εκτός εθνικού κορμού.
Γυρίζουμε στη μετεμφυλιακή περίοδο. Στην περίπτωση των μουσουλμάνων υποψηφίων βουλευτών της Θράκης ακολουθήθηκε ακριβώς η ίδια τακτική. Καταγγέλθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει στα ψηφοδέλτια του Έλληνες πολίτες τουρκικής καταγωγής με το επιχείρημα ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αναγνωρίζει μουσουλμανική θρησκευτική μειονότητα και όχι εθνική μειονότητα. Αν κάποιος θεωρεί ότι είναι Τούρκος ή οτιδήποτε άλλο πρέπει να του αφαιρεθούν τα πολιτικά δικαιώματα και να απομονώνεται.
Έτσι αντιλαμβάνεται η Νέα Δημοκρατία την ισονομία, την ισοπολιτεία, το κράτος δικαίου, τα ίσα δικαιώματα όλων των πολιτών ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκεύματος, όταν μάλιστα το ίδιο ακριβώς συνέβει και με υποψήφιο του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ο πατριωτισμός ταυτίζεται με ότι συμβάλει στην ανάδειξη της Νέας Δημοκρατίας αυτοδύναμης στις εκλογές έστω κι αν αυτό διαιρεί το λαό και δημιουργεί μέγιστα προβλήματα. Τα συμφέροντα και η “αλήθεια” της κυριαρχήσης τάξης και της κυρίας παράταξης που την εκπροσωπεί είναι η μοναδική αλήθεια.
Επισήμανση έκτη
Ο ρατσισμός στη δημοκρατική, πλουραλιστική, πολυπολιτισμική και ανοιχτή Ευρώπη χτυπάει κόκκινο. Δεν χαρακτηρίζει μόνο τον ακροδεξιό συρφετό που με τη χορηγία της κυρίαρχης τάξης προσεγγίζει τις κυβερνήσεις αγκαλιάζει όλο το πολιτικό σύστημα δεξιά, κέντρο και συστημική αριστερά. Υψώνουν τείχη στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αδιαφορούν αν πνίγονται οι πρόσφυγες κατά χιλιάδες στη θάλασσα αρκεί να μην περάσει κανείς στο εσωτερικό της. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους. 5 εκατομμύρια Ουκρανοί πρόσφυγες έγιναν δεκτοί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους παρασχέθηκε κάθε είδους βοήθεια και διευκολύνσεις κανένας όμως πρόσφυγας αραβικής ή αφρικανικής καταγωγής δεν μπορεί να περάσει τα σύνορα.
Η αιτία βρίσκεται στο χρώμα, στη θρησκεία, στην κουλτούρα, στα ήθη και τα έθιμά και κατά δεύτερο λόγο στο γεγονός ότι η ουκρανική ηγεσία επέλεξε το ρόλο του πρόθυμου του ΝΑΤΟ για την περικύκλωση της Ρωσίας θυσιάζοντας τη χώρα και το λαό της. Για να μπορέσει να συνεχίσει τνα ον πόλεμο πρέπει να υποδεχθούν οι Ευρωπαϊκές χώρες τις πρόσφυγες και παράλληλα τους χορηγηθούν εκατοντάδες δισεκατομμύρια σύγχρονα όπλα. Οι υπηρεσίες που προσφέρονται πληρώνονται.
Το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα πρέπει το ζήτημα των προσφύγων και των δικαιωμάτων τους να το δει και να το αντιμετωπίσει χωρίς εκπτώσεις, χωρίς μισόλογα και ναι μεν αλλά. Αυτό σημαίνει υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών, πάλη εναντίον του ιμπεριαλισμού και των πολέμων που εξαπολύει, εναντίον των πολυεθνικών που καταληστεύουν χώρες και λαούς και τους ρίχνουν στη φτώχεια και στην ανέχεια, εναντίον των κρατών του ιμπεριαλιστικού κόσμου και των συνοδοιπόρων τους, εναντίον των διακρατικών οργανισμών, πάλη εναντίον των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που καταδυναστεύουν τους λαούς και εξανδραποδίζουν τους πρόσφυγες.
Υπάρχει το συγκεκριμένο κάθε φορά πρόβλημα, υπάρχει όμως και το συνολικό πρόβλημα πού είναι η κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου, των πολυεθνικών και των εκπροσώπων τους.
Η αντίσταση στην αντιμεταναστευτική πολιτική και τη συνολική πολιτική πού εφαρμόζεται στην Ελλάδα και το σταμάτημα της “ παρέλασης” χωρίς ουσιαστική αντίσταση μέχρι σήμερα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι άμεση ανάγκη.
Για την αμέριστη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν πρέπει να υπάρχει κανένας ενδοιασμός.
