1

Ο Άγγελος Συρίγος ανήκει στην επικράτεια σχολιασμού του Luben.tv

Αναδημοσίευση από το Κοσμοδρόμιο


του Θέμη Τζήμα


Το Luben.tv μας αρέσει πολύ (με όλες τις πιθανές διαφωνίες μας). Ως εκ τούτου δεν μπορούμε παρά να του προτείνουμε να ασχοληθεί με το άφθονο υλικό που προσφέρει ο υφυπουργός παιδείας, Άγγελος Συρίγος.


Τον κύριο Συρίγο, ο πρωθυπουργός δεν τον έβαλε υφυπουργό εξωτερικών όπως ο ίδιος θα ήθελε αλλά παιδείας, υπό την υπουργό σκοταδισμού, κα Κεραμέως. Οπότε ο κος Συρίγος αναγκαστικά, δεν κάνει καριέρα εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Μεσόγειο αλλά με τις πλάτες εκείνων που φέρονται να τον είχαν τραμπουκίσει στη σχολή του πριν κάποια χρόνια. Ο κος Συρίγος, έκτοτε, έχει δει τον εαυτό του περίπου σαν απόστολο του νόμου και της τάξης στα ελληνικά πανεπιστήμια.


Βεβαίως, όπως όλοι οι όμοιοι του, έχει γίνει τζάνκι της δημοσιότητας. Εξ ου και κάτι πρέπει να λέει πάντα, ακόμα και αν πρόκειται για κοινοτοπίες, ψέματα ή στομφώδεις μπούρδες.


Έτσι, μας είπε ότι η βία των φοιτητών στην Ελλάδα είναι σαν την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ.


Μόνο ένας χοντρόπετσος (απέναντι στα θύματα της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ) ανόητος θα έλεγε κάτι τέτοιο. Εμείς επειδή δεν θέλουμε να τον θίξουμε τον κο Συρίγο, τον θεωρούμε απλώς τζάνκι της δημοσιότητας όπως προείπαμε.


Στις ΗΠΑ, τα θύματα όχι γενικώς από την οπλοκατοχή αλλά από μια εκ των συνεπειών της μόνο, δηλαδή των επεισοδίων μαζικών πυροβολισμών όπως αυτό που σημειώθηκε στο Τέξας, ανέρχονται από το 1982 σε 1035. Γενικώς από την οπλοκατοχή μετρώνται 115.551 νεκροί.


Περιττεύει να πούμε ότι στην Ελλάδα, νεκρό στον χώρο της εκπαίδευσης είχαμε τον Τεμπονέρα μετά από δολοφονική ενέργεια της νεολαίας της ΝΔ. Παλιότερα, πριν τη μεταπολίτευση είχαμε πάλι νεκρούς και πάλι από τους πολιτικούς προκατόχους της ΝΔ. Κατά τα λοιπά είχαμε νεκρούς νέους από αστυνομική βία.


Δεν είναι περίεργο το ότι ο Άγγελος Συρίγος μισεί τους Έλληνες φοιτητές, τόσο ώστε συκοφαντικά να τους κατηγορεί για παρόμοιους με εκείνους που έχουν δολοφονήσει κάποιες δεκάδες χιλιάδες. Ο πυρήνας του στελεχιακού δυναμικού της φιλοχουντικής δεξιάς, πάντοτε μισούσε το πανεπιστήμιο και ειδικότερα τους φοιτητές. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτό του το μίσους, σε συνδυασμό με την ανάγκη του να βλέπει το πρόσωπό του στην επικαιρότητα με κάθε μέσο, προκειμένου να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα, τον κατέστησε τόσο γρήγορα παρατράγουδο. Σε αυτό το πλαίσιο, ελπίζουμε το Luben να του δώσει άφθονη από την προσοχή που τόσο επιδιώκει.