Δήλωση του Πολιτικού Συμβουλίου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας – της Σοβιετικής Ένωσης.
Όχι στο φασισμό, όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο!
Σχετικά με την ένοπλη φάση της σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας
Δήλωση του Πολιτικού Συμβουλίου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας – της Σοβιετικής Ένωσης.
Στην ανάλυσή μας και στα συμπεράσματά μας σε αυτές τις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, βασιζόμαστε στην ανάλυση που έχει ήδη γίνει στην πορεία της κατάστασης, μεταξύ άλλων και στη διάσκεψη με τους κομμουνιστές του Ντονμπάς, της Ουκρανίας, της Ρωσίας τον Νοέμβριο του 2019 στο Λουγκάνσκ.
Για άλλη μια φορά, επιστρέφοντας στο γεγονός της αναγνώρισης των δημοκρατιών του Ντονμπάς, σημειώνουμε ότι έγινε, αν και αργά, πολύ αργότερα από ό,τι θα έπρεπε, αλλά καλύτερα αργά παρά ποτέ. Το ΚΕΚΡ όχι μόνο υποστήριξε αυτό το βήμα από την αρχή της ανακήρυξης αυτών των δημοκρατιών, αλλά και απαίτησε από τις ρωσικές αστικές αρχές να κάνουν αυτό το βήμα ως βοήθεια στην αντίσταση των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς ενάντια στη φασιστική επίθεση των ναζί του Κιέβου.
Φυσικά, ο σκοπός της στρατιωτικής επέμβασης των ρωσικών αρχών και του Πούτιν δηλώνεται μόνο ως ανθρωπιστικός – για να σωθούν οι άνθρωποι από τα αντίποινα των Ναζί. Στην πραγματικότητα, η αιτία της σύγκρουσης είναι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ρωσίας, στις οποίες έχει εμπλακεί η Ουκρανία. Στόχος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, του ισχυρότερου στον κόσμο, είναι να αποδυναμώσει τον ανταγωνιστή της Ρωσίας και να επεκτείνει την επιρροή του στον ευρωπαϊκό χώρο της αγοράς. Για το σκοπό αυτό, εργάστηκαν εσκεμμένα για να στρέψουν όχι μόνο τις αρχές, αλλά και τους λαούς της Ρωσίας και της Ουκρανίας τον ένα εναντίον του άλλου. Για το σκοπό αυτό, ο ιμπεριαλισμός ενθάρρυνε ακόμη και την αναβίωση και τη χρήση για τιμωρητικούς σκοπούς του συνηθισμένου φασισμού του μπαντέρικου μοντέλου του 1941-45. Οι ιμπεριαλιστές εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους – η σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας έχει εισέλθει σε μια καυτή φάση και αυτό τους βολεύει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επικεφαλής των ΗΠΑ και της Αγγλίας έχουν ήδη δηλώσει ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν στον πόλεμο με τις ένοπλες δυνάμεις τους. Αφήστε τα τμήματα του κάποτε ενωμένου σοβιετικού λαού να πολεμήσουν μεταξύ τους.
Σε γενικές γραμμές, δηλαδή από ταξική άποψη, οι ρωσικές αρχές, όπως και οι κυβερνήτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, δεν δίνουν δεκάρα για τους εργαζόμενους του Ντονμπάς, της Ρωσίας ή της Ουκρανίας. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι οι πραγματικοί στόχοι του ρωσικού κράτους σε αυτόν τον πόλεμο είναι αρκετά ιμπεριαλιστικοί – να ενισχύσει τη θέση της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας στον ανταγωνισμό της παγκόσμιας αγοράς. Επειδή όμως αυτός ο αγώνας σήμερα βοηθάει σε κάποιο βαθμό τον λαό του Ντονμπάς να αντεπιτεθεί στον φασισμό του Μπαντερικών, οι κομμουνιστές σε αυτό το κομμάτι του δεν το αρνούνται, αλλά το επιτρέπουν και το υποστηρίζουν όσο και ενάντια στον φασισμό στο Ντονμπάς και στην Ουκρανία. Και αντιτίθενται κατηγορηματικά στις ενέργειες της κυβέρνησής τους όταν η επέκταση και η ενίσχυση του ρωσικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του θα αντιμετωπιστεί με το πρόσχημα της καταπολέμησης του φασισμού.
Εφόσον η ένοπλη επέμβαση της Ρωσίας βοηθάει να σωθούν οι άνθρωποι στο Ντονμπάς από τα αντίποινα των τιμωρών, δεν θα αντιταχθούμε σε αυτόν τον στόχο. Μεταξύ άλλων, θεωρούμε αποδεκτό, αν οι περιστάσεις μας απαιτήσουν να χρησιμοποιήσουμε βία εναντίον του φασιστικού καθεστώτος του Κιέβου, στο βαθμό που αυτό θα ήταν προς το συμφέρον των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, βέβαια, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο η στρατιωτική εκστρατεία βοήθειας της Ρωσίας προς το Ντονμπάς, υπό την ηγεσία του αντισοβιετικού Πούτιν, να κλιμακωθεί σε έναν πραγματικά πλήρως επεμβατικό πόλεμο, όταν με το πρόσχημα της βοήθειας προς το Ντονμπάς, οι ρωσικές αρχές θα αρχίσουν να λύνουν τα δικά τους ζητήματα και τα στρατεύματα θα αρχίσουν απλώς να καταλαμβάνουν άλλες περιοχές της Ουκρανίας. Θα θεωρήσουμε ότι πρόκειται για έναν επιθετικό πόλεμο, έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο, και δεν θα υποστηρίξουμε κανέναν από τους δύο ιμπεριαλιστές. Δεν είναι οι αστοί που θα πεθάνουν από τις δύο πλευρές, αλλά οι εργαζόμενοι. Το να πεθαίνει κανείς για τους αδελφούς της τάξης του είναι αξιοπρεπές. Αλλά το να πεθαίνεις και να σκοτώνεις για τα συμφέροντα των αφεντικών είναι ανόητο, εγκληματικό και απαράδεκτο.
Σε κάθε περίπτωση, επαναβεβαιώνουμε σταθερά την κοινή μας θέση με τους κομμουνιστές στο Ντονμπάς και στην Ουκρανία: μπορούμε να τερματίσουμε τις αδελφοκτόνες συγκρούσεις, τις υποτροπές στο φασισμό και την απειλή ενός τοπικού πολέμου που θα κλιμακωθεί σε έναν παγκόσμιο πόλεμο πλήρους κλίμακας μόνο στο δρόμο προς το σοσιαλισμό. Ο κοινός αγώνας των εργαζομένων ενάντια στην αστική τάξη όλων των χωρών είναι η κύρια στρατηγική γραμμή των κομμάτων μας.
Προλετάριοι όλων των χωρών – ενωθείτε!
24 Φεβρουαρίου 2022