Ρεπορτάζ του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Μια μέρα πριν τη συνδιάσκεψη, η κυκλοφορία του κόσμου στην Τεχεράνη είναι περιορισμένη, αφού η Παρασκευή αντιστοιχεί για το Ιράν στη δική μας Κυριακή και τα περισσότερα δημόσια ιδρύματα είναι κλειστά, όπως και αρκετά καταστήματα. Βαδίζοντας από τη νότια στη βόρεια πλευρά της πόλης έβρισκες γυναίκες και άνδρες να κάνουν τη βόλτα τους, σταματώντας σε όσα εμπορικά ήταν ανοικτά, κυρίως με ρούχα, αλλά και στους υπαίθριους πάγκους. 

Την ίδια ώρα, το ξενοδοχείο στα περίχωρα της πόλης, που θα φιλοξενήσει τις αντιπροσωπείες για τη συνδιάσκεψη, γεμίζει από τους συμμετέχοντες από τις συνολικά 69 χώρες, που επρόκειτο να λάβουν μέρος. Μουσουλμάνοι σιίτες και σουνίτες, ορθόδοξοι Εβραίοι ραβίνοι, συρρέουν στον χώρο με τις παραδοσιακές φορεσιές τους, σχηματίζοντας ένα πολιτιστικό και θρησκευτικό μωσαϊκό αντίστοιχο μιας δυτικής Ασίας που αρνείται να σκύψει το κεφάλι στο σεχταρισμό. Οι αντιπροσωπείες από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου φτάνουν μέχρι τα ανώτερα πολιτικά και κυβερνητικά επίπεδα. Αντίθετα, οι χώρες τις Δύσης, όπου η στήριξη του Ισραήλ είναι ο κανόνας, δεν έχουν κυβερνητικές αντιπροσωπείες, οι δε πολιτικές αντιπροσωπείες είναι ελάχιστες, κυρίως σε επίπεδο προσώπων. Από την Ελλάδα, η οποία δεν αποτελεί εξαίρεση, συμμετείχαμε στο συνέδριο ο γράφων και ο δικηγόρος Γιάννης Ραχιώτης.

Μουσείο αφιερωμένο στην αλαζονεία των ΗΠΑ: Ένα μνημείο του Άξονα της Αντίστασης

Παρά την αργία, είχαμε την τύχη να βρούμε ανοιχτό το Μουσείο κατά της Κατασκοπείας (ή κατά της Αλαζονείας, όπως το αποκαλούν ανεπίσημα) των ΗΠΑ στην Τεχεράνη. Πρόκειται για την πρώην αμερικανική πρεσβεία, η οποία έγινε επίκεντρο της επανάστασης του 1979, όταν οι εξεγερμένοι φοιτητές κράτησαν ομήρους 52 διπλωμάτες και μυστικούς πράκτορες για 444 ημέρες. Η πρώην πρεσβεία έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε μουσείο, το οποίο διαχειρίζεται η φοιτητική οργάνωση των Basij. Οι τοίχοι πέριξ του χώρου που, επί Σάχη φιλοξενούσε τη σκιώδη κυβέρνηση της χώρας, είναι ζωγραφισμένοι με γκράφιτι για τα εγκλήματα των ΗΠΑ -του «Mεγάλου Σατανά», όπως τις είχε αποκαλέσει ο Ρουχολάχ Χομεϊνί κατά τη διάρκεια της κρίσης των ομήρων και έκτοτε καθιερώθηκε στην ιρανική ρητορική. Ακόμα το φαστφουντάδικο στην απέναντι πλευρά του δρόμου μοιάζει σαν να είναι μέρος του μουσείου, αφού ο καταστηματάρχης έχει κρεμάσει μια ταμπέλα, που γράφει «θα τσακίσουμε την αμερικάνικη ηγεμονία».

Μπαίνοντας στον προαύλιο χώρο του μουσείου σε αναμένει η αμερικανική σημαία, η οποία κατέβηκε πριν από 45 χρόνια και παραμένει σε υποστολή. Άλλωστε, όπως διασώζεται σε σύνθημα, που είχαν γράψει οι φοιτητές στον τοίχο της κατάληψης της πρεσβείας «δεν υπάρχει χρόνος για τον ιμπεριαλισμό πια στο Ιράν». Στην είσοδο είναι σχεδιασμένη μια νεκροκεφαλή του Αγάλματος της Ελευθερίας, με τη φράση «Κάτω οι ΗΠΑ», ενώ στο εσωτερικό είναι εκτεθειμένοι πίνακες που καταγγέλλουν τα εγκλήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μέχρι σήμερα, όπως οι εισβολές, τα πραξικοπήματα και η υποστήριξη της σεκταριστικής τρομοκρατίας στη Μ. Ανατολή. Παράλληλα, το μουσείο αποτελεί ζωντανή μαρτυρία του κατασκοπευτικου δικτύου, που ανακάλυψαν οι εξεγερμένοι φοιτητές όταν κατέλαβαν την πρεσβεία, καθώς εκτίθενται τα μυστικά τηλεγραφήματα που δεν πρόλαβαν να πέσουν στους καταστροφείς εγγράφων. Ακόμη όμως κι εκείνα που είχαν πέσει στους καταστροφείς, επί μέρες και νύχτες τα συγκολλούσαν, προσφέροντας μια μοναδική ματιά, ιστορικής σημασίας, στον τρόπο δράσης της CIA τον καιρό των μεγαλύτερων εγκλημάτων της.

Σε μια από τις αίθουσες ακούγεται από τα ηχεία σε επανάληψη το τραγούδι «Hasta Siempre, Comandante» και είναι  κρεμασμένα στους τοίχους τα κάδρα των μαρτύρων Κασέμ Σολεϊμανί και Αμπού Μαχντί αλ-Μουχάντις, μαζί με εκείνα των Σιμόν Μπολιβάρ, Φιντέλ Κάστρο, Τσε Γκεβάρα, Σαλβαδόρ Αλιέντε, Ούγκο Τσάβες, Μάλκομ Χ, Μάο Τσε Τούνγκ, Νέλσον Μαντέλα, Γκάντι… Μια υπενθύμιση ότι η Ισλαμική Επανάσταση είναι πρώτα από όλα μια αντιιμπεριαλιστική επανάσταση, καθώς και πως ο Άξονας της Αντίστασης δεν αφορά μόνο μια χώρα, μια θρησκεία ή ακόμα και μια περιοχή, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Ομάδα εργασίας «Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης, των διανοητών και των θρησκευτικών ηγετών στον πόλεμο στην Γάζα»

Την επομένη, το πρωί, ξεκίνησαν οι συνεδριάσεις των δύο εξειδικευμένων επιτροπών, που σχηματίστηκαν στο συνέδριο. Η πρώτη αφορούσε τις «Νομικές και πολιτικές επιπτώσεις του πολέμου ενάντια στην Γάζα» και από την Ελλάδα παρακολούθησε ο δικηγόρος Γιάννης Ραχιώτης. Η δεύτερη -την οποία παρακολούθησα- ήταν «Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης, των διανοητών και των θρησκευτικών ηγετών στον πόλεμο στην Γάζα». Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, Νάσερ Κανάνι, ανέφερε εισηγητικά, ότι το συνέδριο λαμβάνει χώρα στον απόηχο της αποτυχίας του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει τον γενοκτόνο πόλεμο κατά του λαού της Παλαιστίνης, καθώς οι ΗΠΑ έχουν εμποδίσει κάθε προσπάθεια επίλυσης, παρά τη διεθνή κατακραυγή. Στόχος ήταν, επίσης, οι συμμετέχοντες να εξετάσουν τις δυνατότητες για άμεση παύση των εγκλημάτων που συνεχίζονται στην Παλαιστίνη.

Από τον θρησκευτικό κόσμο, σιίτες και σουνίτες μουσουλμάνοι κατήγγειλαν την ισλαμοφοβική προπαγάνδα της Δύσης. Όπως ενδεικτικά σχολίασε ένας εκπρόσωπος από το Πακιστάν: «Οι βόμβες δεν έχουν θρησκεία». Ηχηρός ήταν κι ο λόγος του Αμερικανοεβραίου ραββίνου Γισρέλ Ντοβίντ Βάις, μέλους της οργάνωσης «Εβραίοι ενάντια στον σιωνισμό», παρά το γεγονός πως μίλησε εκτός μικροφώνου, λόγω της αργίας του Σαββάτου. Ο ίδιος τόνισε πως η ύπαρξη του σιωνιστικού Ισραήλ είναι αντίθετη με τον ιουδαϊσμό, οποίος υπάρχει πάνω από 3.000  χρόνια, ενώ ο σιωνισμός είναι ένα σχετικά νέο εθνικιστικό κίνημα, το οποίο παραβιάζει την Τορά, καθώς αυτή απαγορεύει στους Εβραίους να σκοτώνουν, να κλέβουν και να καταπιέζουν. Κατήγγειλε την εκμετάλλευση της πίστης του ίδιου και εκατομμυρίων ομόθρησκών του σε όλο τον κόσμο από τους σιωνιστές, ενώ υπενθύμισε πως όταν οι Εβραίοι διώκονταν στην Ευρώπη, έγιναν δεκτοί στις μουσουλμανικές χώρες, όπως στο Ιράν, όπου ζουν ειρηνικά για πάνω από 2.000 χρόνια. Ο Κανάνι συμπλήρωσε πως «ο σιωνισμός δεν αντιπροσωπεύει τον ιουδαϊσμό, όπως το ISIS δεν αντιπροσωπεύει το Ισλάμ και οι ναζί τον χριστιανισμό».

O Ζβελίβελι Μαντέλα, εγγονός του ιστορικού ηγέτη κατά του απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική, θύμισε τα λόγια του παππού του πως «ο παλαιστινιακός αγώνας είναι το μεγαλύτερο ηθικό ζήτημα της εποχής μας» και ότι «η ελευθερία για τους Νοτιοαμερικανούς είναι ελλιπής χωρίς την ελευθερία του παλαιστινιακού λαού». Επίσης υπερασπίστηκε το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού στην Αντίσταση, όπως έκανε ο λαός του απέναντι στο απαρτχάντ.

Οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ κατήγγειλαν την παραπληροφόρηση του Ισραήλ σε σχέση με την παλαιστινιακή επιχείρηση «Πλημμύρα Αλ Άκσα» με τη βοήθεια των δυτικών μίντια, αλλά και τον ψευδή παραλληλισμό της Χαμας με το ISIS. Ορισμένοι κατηγόρησαν το Ισραήλ ότι μέσω της προπαγάνδας του προσπαθεί να παίξει το ρόλο του θύματος, κάνοντας λόγο για μιντιακό ιμπεριαλισμό. Σε άλλη παρέμβαση σημειώθηκε πως την 7η Οκτωβρίου δεν έδρασε μόνο η Χαμάς, αλλά ενωμένη η Παλαιστινιακη Αντίσταση (συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς) και πως όλος ο Παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται, ενώ έγινε λόγος για μια «μέρα νίκης», που ξεκαθάρισε στον κόσμο οτι δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνή χωρίς δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη. Επιπλέον, από αναλυτές έγινε αναφορά για άλλη μια «νίκη» της Αντίστασης, αφού για πρώτη φορά έχει οικοδομήσει ένα δίκτυο πληροφόρησης, που έχει καταφέρει να αναδείξει πολλά από τα ψέμματα του Ισραήλ και τα εγκλήματά του στην Γάζα, θέτωντας το Ισραήλ και τις ΗΠΑ στη γωνία και οι περισσότερες χώρες να στηρίζουν την Παλαιστίνη, όπως αποδείχθηκε στην πρόσφατη ψηφοφορία στα Ηνωμένα Έθνη.

Από τις πιο παθιασμένες παρεμβάσεις ήταν του Κγουέζι Πρατ Τζούνιορ, ιδρυτή του Παναφρικανικού Δικτύου Τηλεόρασης και γ.γ. του Σοσιαλιστικού Κινήματος Γκάνας (SMG), ο οποίος δήλωσε πως γενοκτονία του Ισραήλ πρέπει να τελειώσει «χθες» και αναρωτήθηκε πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν ακόμα, υπενθυμίζοντας πως αυτή τη στιγμή βομβαρδίζει μαζί με τη Γάζα τον Λίβανο, τη Συρία, δολοφονεί Ιρανούς επιστήμονες κα.

Η Χίντου Άντερι, λιβανέζικης καταγωγής δημοσιογράφος και συντονίστρια της Plataforma de Solidaridad con la Causa Palestina στη Βενεζουέλα, παρέθεσε τα λόγια του Τσάβες πως το θέμα δεν είναι αν το Ισραήλ κάνει γενοκτονία, αλλά πως θα το αντιμετωπίσουμε, ενώ σημείωσε πως κανένα όπλο δεν είναι πιο ισχυρό από τα μέσα ενημέρωσης, για αυτό ο ρόλος τους είναι κρίσιμος. Μίλησε για την υποτιμητική απεικόνιση των μουσουλμάνων στη τηλεόραση και τον κινηματογράφο, προσθέτοντας πως τα συστημικά μέσα είναι κάτω από τον έλεγχο του ιμπεριαλισμού, που τα χρησιμοποιεί σαν όπλο. Έτσι και σήμερα, όπως διαπίστωσε, που το ισραηλινό καθεστώς διαπράττει γενοκτονία, τα εταιρικά μίντια χρησιμοποιούνται για να το υποστηρίξουν, παρουσιάζοντας τους αμυνόμενους ως επιτιθέμενους. Για τον λόγο αυτό κάλεσε σε οικοδόμηση εναλλακτικών κοινωνικών δικτύων και μέσων ενημέρωσης.

Ιρανός υπουργός Εξωτερικών: «Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους είναι να κύρια εμπόδια για την αναχαίτιση των ισραηλινών εγκλημάτων στη Γάζα»

Μετά την ολοκλήρωση των ομάδων εργασίας, οι συμμετέχοντες επιβιβάστηκαν σε οχήματα, για να μεταβούν στο Μέγαρο Χαφεζιέ, όπου πραγματοποιήθηκαν οι δηλώσεις των αξιωματούχων. Στην εισαγωγική του ομιλία, ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Χοσσεϊν Αμίραμπντολαχιάν δήλωσε πως το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι σημαντικό για το Ιράν από την αρχή της Επανάστασης, σημειώνοντας πως “είμαστε εδώ για να ανταλλάξουμε απόψεις για το πως θα σταματήσουμε το Ισραήλ”. Στη συνέχεια, κατήγγειλε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένοι από τους συμμάχους τους αποτελούν τα κύρια εμπόδια στις προσπάθειες να σταματήσουν οι δολοφονίες των Παλαιστινίων στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.

Προσέθεσε πως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει τα εγκλήματα του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της σημερινής συνεχιζόμενης γενοκτονίας, θυμίζοντας ότι εγκρίθηκε ψήφισμα για την αύξηση της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει κανένα αποτελεσματικό μέτρο για να σταματήσει τα εγκλήματα του Ισραήλ. Τέλος, κάλεσε όλες τις ανεξάρτητες κυβερνήσεις του κόσμου να στηρίξουν την Παλαιστίνη με κάθε δυνατό τρόπο.

Πρόεδρος του Ιράν: «Σίγουρη η πολιτική υποστήριξη του Ιράν για την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ»- «Η κατοχή, ακόμα κι αν διαρκέσει 75 χρόνια, δεν δημιουργεί νομιμότητα και δικαιώματα ιδιοκτησίας στον κατακτητή»

Μετά την εισαγωγική ομιλία του υπουργού Εξωτερικών μπήκε στην αίθουσα, χειροκροτούμενος, ο Ιρανός πρόεδρος, Εμπραχίμ Ραΐσι. Ξεκίνησε να μιλάει χαμηλόφωνα, σχεδόν ψιθυριστά, ευχαριστώντας τους συμμετέχοντες στο συνέδριο και αναφέροντας πως το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι σημαντικό όχι μόνο για τον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. «Το παλαιστινιακό ζήτημα είναι το μέλημα όλων των ανθρώπων που αναζητούν δικαιοσύνη, σε όλο τον κόσμο» είπε συγκεκριμένα. Τόνισε την «αναποτελεσματικότητα όλων των διεθνών οργανισμών που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα σε σχέση με τα γεγονότα στη Γάζα» και κάλεσε τη διάσκεψη της Τεχεράνης να συμβάλλει στο «να διαμορφωθεί μια νέα παγκόσμια τάξη».

Όσο τα λεπτά περνούσαν ο τόνος της φωνής του Ιρανού προέδρου δυνάμωνε, για να κορυφωθεί σε μια φλογερή ομιλία, στην οποία κατακεραύνωσε τις «μια χούφτα» δυτικές χώρες που υποστηρίζουν το Ισραήλ, όσο διαπράττει εγκλήματα. Η αποτυχία του Ισραήλ να αντιμετωπίσει την Παλαιστινιακή Αντίσταση, παρά την υπεροπλία του, όπως σημείωσε «είναι παράλληλα και αποτυχία των Ηνωμένων Πολιτειών, και σήμερα κανείς στον κόσμο δεν κάνει διάκριση μεταξύ του κατοχικού καθεστώτος και των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Αγγλίας, και όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα και το αυτό». Ως εκ τούτου, κατηγόρησε τις ΗΠΑ πως είναι μέρος του πολέμου και όχι της ειρήνης, ενώ παρότι ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται τη δημοκρατία, είναι οι «πρώτοι και μεγαλύτεροι παραβάτες της δημοκρατίας στον κόσμο». Αυτό είναι και «η μεγάλη νίκη του παλαιστινιακού έθνους και του Μετώπου Δικαίου και Αντίστασης» -ότι δηλαδή «αποκάλυψε τη φύση όλων των ψευδών διεκδικήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφού το Ισραήλ δεν θα ήταν σε θέση να διαπράξει όλα αυτά τα εγκλήματα χωρίς την υποστήριξη της Αμερικής».

Μάλιστα, έκανε λόγο για σχέδιο της Ουάσιγκτον σε ό,τι αφορά τον «αναγκαστικό εκτοπισμό» Παλαιστινίων από τη Γάζα, προειδοποιώντας πως «οι Αμερικανοί δεν πρέπει να κάνουν κανένα σχέδιο για το μέλλον της Γάζας» και  κάνοντας λόγο για αλαζονεία. Ο ίδιος επανέλαβε την πρόταση του Ιράν για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη ως τη δημοκρατική λύση για το ζήτημα. «Οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκλέξουν την κυβέρνηση που θέλουν και πιστεύουμε ότι η δικαιη λύση στο παλαιστινιακό ζήτημα είναι να αφήσουμε τους Παλαιστίνιους να αποφασίσουν οι ίδιοι μοίρα τους».

Ο Ραϊσι είπε ότι οποιαδήποτε ανάλυση του ζητήματος της Παλαιστίνης πρέπει να ξεκινήσει πολύ πριν από την 7η Οκτωβρίου 2023, και συγκεκριμένα πως «πρέπει να αναλυθεί από την ημερομηνία που οι Βρετανοί κατέλαβαν αυτή τη γη και σκότωσαν και εκτόπισαν τους Παλαιστίνιους». Μάλιστα, τόνισε ότι τα εγκλήματα του Ισραήλ είναι η βασική αιτία της αιφνιδιαστικής επιχείρησης «Πλημμύρα Αλ Άκσα», ενώ ξεκαθάρισε πως οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα της αυτοάμυνας. Το σημαντικότερο σημείο της ομιλίας του ήταν η δέσμευσή του στην πολιτική υποστήριξη του Ιράν για την απελευθέρωση του Αλ Κούντς (Ιερουσαλήμ) στη βάση ενός και μόνο παλαιστινιακού κράτους, με ισότιμη ψήφο για μουσουλμάνους, χριστιανούς και εβραίους. «Η κατοχή, ακόμα κι αν διαρκέσει 75 χρόνια, δεν δημιουργεί νομιμότητα και δικαιώματα ιδιοκτησίας στον κατακτητή», κατέληξε.

Οι ξένοι αξιωματούχοι ενώνονται για να καταδικάσουν το Ισραήλ και να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη

Αφού η ομιλία του προέδρου ολοκληρώθηκε με χειροκροτήματα, στη συνέχεια τον λόγο πήραν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι των χωρών, που ανταποκρίθηκαν στη διάσκεψη, ώστε να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη -ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό και απόχρωση. Κατά κύριο λόγο, οι πιο ένθερμοι ήταν (όπως ήταν κι αναμενόμενο) οι αξιωματούχοι των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών.

Πρώτος, ο υπουργός Εξωτερικών και Ομογενών της Συρίας Φαϊζάλ Μεκντάντ, δήλωσε πως ο αγώνας της Παλαιστίνης είναι δίκαιος και πως τα δυτικά κράτη ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντά τους. Συνεχάρη τη διοργάνωση της διεθνούς διάσκεψης για την Παλαιστίνη από το Ιράν και είπε ότι η χώρα του υποστηρίζει πλήρως την άποψη του Ιρανού προέδρου σχετικά με το Παλαιστινιακό ζήτημα. Η νίκη του παλαιστινιακού λαού είναι στην πραγματικότητα ο θρίαμβος των αραβικών και μουσουλμανικών εθνών, είπε (άλλωστε, το ίδιο διάστημα το Ισραήλ διεξάγει χτυπήματα και κατά της Συρίας. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το Ισραήλ σκότωσε τον Ιρανό στρατιωτικό διοικητή Σαρντάρ Σαγιέντ Ρεζά Μουσαβί, στο έδαφος της Συρίας. Ο Μουσαβί ήταν υπεύθυνος για την υποστήριξη του μετώπου αντίστασης στη Συρία και συνεργάτης του, επίσης δολοφονημένου, με τη συνέργεια του Ισραήλ, από τις ΗΠΑ, στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί.

Η Κίνα (σε έναν πολύ ισχυρό συμβολισμό) εκπροσωπήθηκε από τον γγ. του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης (SCO), Ζανγκ Μινγκ. Ο λόγος του ήταν αλληλλέγγυος, αλλά ως συνήθως για τους κινέζους αξιωματούχους, μετρημένος. Κάλεσε σε επίλυση των διαφορών και των διεθνών συγκρούσεων, αναφέροντας πως πάντα ο SCO είναι με το μέρος της ειρήνης. Συγκεκριμένα, για το ζήτημα της Παλαιστίνης έδωσε έμφαση στην ειρηνική και πολιτική επίλυση της σύγκρουσης με αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους και βάση τις συμφωνίες του ’67. Κάλεσε, τέλος, να σταματήσει η σφαγή των αμάχων. Οι δηλώσεις του απηχούν την συνολικότερη στάση της Κίνας, πως η ανάπτυξη, προσφέρει σημαντικό πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό κεφάλαιο στις χώρες που αντιμετωπίζουν την αμερικάνικη ηγεμονία, όπως συνέβη τόσο με την πρόσφατη ένταξη του Ιραν στο SCO, όσο και με τις διπλωματικές προσπάθειες για τερματισμό της σφαγής στη Γάζα. Ταυτόχρονα, ως χώρα έχει ανάγκη την «ειρηνική συνύπαρξη» για να προωθήσει περαιτέρω την ανάπτυξή της και για αυτό αποτελεί αντικειμενικά μια δύναμη ειρήνης, καθώς γνωρίζει πως η Ουάσιγκτον την αντιμετωπίζει ως στρατηγικό αντίπαλο. Από την αρχή της γενοκτονίας, το Τελ Αβίβ κατηγορεί το Πεκίνο ότι κάνει άτυπο μποϊκοτάζ σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, κάποια εκ των οποίων έχουν να κάνουν με οπλικά συστήματα, καθώς και πως τα κινέζικα πολεμικά πλοία αρνήθηκαν να παρέχουν βοήθεια στα ισραηλινά τάνκερ στην Ερυθρά Θάλασσα.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Νικαράγουα, Ντένις Μονκάντα, κατήγγειλε τα ισραηλινά εγκλήματα σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης, κάνοντας μάλιστα λόγο για κυβερνητική τρομοκρατία και πολιτικές γενοκτονίας που έχουν την υποστήριξη τη Δύσης. Η πρέσβης του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας, που πρόσφατα διέκοψε διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, έδωσε έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων, που παραβιάζονται. O Κουβανός Α’ Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Γεράρδο Πενάλβερ Πορτάλ, εξέφρασε τη σταθερή αληλλεγγύη του κουβανικού λαού στην παλαιστινιακή υπόθεση, έκανε λόγο για ευθύνη του Συμβουλίου Ασφαλείας να σταματήσει τα ισραηλινά εγκληματα και κατέληξε πως οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να έχουν ελεύθερο κράτος.

Ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, Αμίρ Χαν Μουτάκι, σχολίασε σκωπτικά πως «είναι γκροτέσκο να έχει το Αφγανιστάν κυρώσεις για ανθρώπινα δικαιώματα», ενώ τα ίδια κράτη που τα επικαλούνται στηρίζουν τη σφαγή στην Γάζα. Κάλεσε επίσης σε μια «νέα δίκαιη τάξη πραγμάτων» και ενότητα του μουσουλμανικού κόσμου υπέρ της Παλαιστίνης.

«Οι χώρες που ανέκαθεν πρόβαλαν συνθήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σήμερα αναγκάζουν το λαό της Γάζας να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αθωώνουν τον πραγματικό δολοφόνο και ποινικοποιούν το θύμα» σημείωσε επίσης ο υπουργός Μεταφορών του Ιράκ, Ραζάκ Μουχάιμπας Αλ Σααντάουι, μεταφέροντας “σκληροπυρηνικό” μήνυμα του πρωθυπουργού Μοχάμεντ Σ. Αλ Σουδάνι. Τόνισε ότι «αυτό που συμβαίνει στη Γάζα δεν μπορεί να περιοριστεί σε εκφράσεις καταδίκης, καθώς οι σκηνές δολοφονιών και σφαγών κατά του λαού της Γάζας είναι εγκλήματα εθνοκάθαρσης». Κατήγγειλε πως «η σφετεριστική οντότητα [σσ το Ισραήλ] προστατεύεται από μεγάλες δυνάμεις που έχουν εγκαταλείψει τις ανθρωπιστικές και ηθικές τους ευθύνες» και σημείωσε πως «το δράμα της Παλαιστίνης και η υπόθεσή της ζουν στη συνείδηση όλων των Ιρακινών από τότε που έπεσε αιχμάλωτη στα χέρια των σφετεριστών». Σημείωσε πως η «Πλημμύρα Αλ Άκσα» ήρθε μετά από τις αλλελεπάλληλες ήττες των αποικιακών δυνάμεων και κάλεσε «τους Άραβες και τους μουσουλμάνους να ενωθούν για να σχηματίσουν ένα μεγάλο μπλοκ πίεσης στα διεθνή φόρουμ ώστε να δώσουν τέλος στα σιωνιστικά εγκλήματα», ώστε «να στηρίξουμε την Παλαιστίνη και επίσης να επιβεβαιώσουμε το δικαίωμα των Παλαιστινίων να ιδρύσουν το κράτος τους σε ολόκληρο το παλαιστινιακό έδαφος, με πρωτεύουσα την Αγία Ιερουσαλήμ» και «να μποϊκοτάρουμε και να πολιορκήσουμε αυτή την οντότητα, να εργαστούμε για την ποινικοποίησή της και να εκθέσουμετις βάναυσες πρακτικές της σε όλα τα διεθνή φόρουμ».

Ο υπουργός Εργασίας του Λιβάνου, Μουσταφά Μπαϊράμ, έκανε μια αναδρομή των εγκλημάτων του Ισραήλ στην χώρα του και τόνισε τον βασικό ρόλο της ισλαμικής αντίστασης στην περιοχή, προσθέτοντας ότι η νίκη του κινήματος της Αντίστασης είναι επικείμενη μπροστά στις «θηριωδίες του σιωνιστικού καθεστώτος στα κατεχόμενα». «Αυτά τα εγκλήματα δεν συμβαίνουν μόνο εναντίον μουσουλμάνων αλλά κατά της ανθρωπότητας, επομένως όλες οι χώρες του κόσμου θα πρέπει να αναλάβουν δράση κατά της γενοκτονία που διέπραξε το σιωνιστικό καθεστώς στην Παλαιστίνη». «Στο παρελθόν, το Ιράν υποστήριξε τον λαό της Νότιας Αφρικής για την ανατροπή του καθεστώτος του απαρτχάιντ και σήμερα, με τη βοήθεια του Θεού, θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην καταστροφή του σιωνιστικού ρατσιστικού καθεστώτος και του απαρτχάιντ από τα παλαιστινιακά εδάφη» προσέθεσε και κατέληξε πως «η τρέχουσα σύγκρουση και ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας θα τελειώσει με τη νίκη του παλαιστινιακού έθνους και της αντίστασης, η οποία τελικά θα οδηγήσει στην πραγματοποίηση των μεγάλων στόχων του παλαιστινιακού έθνους για τη συγκρότηση ενός ανεξάρτητου κράτους και την ανατροπή του σιωνιστικού καθεστώτος του απαρτχάιντ».

Στη συνέχεια τον λόγο πήραν και άλλοι κυβερνητικοί αξωματούχοι από την Μαυριτανία, την Μαλαισία (που πρόσφατα έδιωξε την ισραηλινή ναυτιλιακή ΖΙΜ), την Τουρκία, το Ομάν, τη Μαυριτανία, τη Βοσνία και τον πρόεδρο της επιτροπής Άμυνας της Βουλής του Πακιστάν, ο οποίος μίλησε για τα δύο μέτρα και σταθμά της Δύσης. Επίσης μίλησαν ξανά από το Ιράκ και από την Κίνα (σε πολιτική επίπεδο αυτή την φορά), που έκανε λόγο για το δικαίωμα της Παλαιστίνης να εχει κράτος, την αποστολή βοήθεια της Κίνας στη Γάζα και επανεπιβεβαίωσε την υποστήριξή της στη λύση των δύο κρατών. Αυτοί που δεν πήραν καθόλου τον λόγο ήταν οι εκπρόσωποι της Σαουδικής Αραβίας, που μόλις πρόσφατα αποκατέστησαν τη σχέση τους με το Ιραν και άρχισαν ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Ανσαραλλάχ (Χούθι) της Υεμένης με τους οποίους ήταν σε πόλεμο για σχεδόν 10 χρόνια. 

Σημαντική ήταν η ομιλία του Ειδικού Αντιπροσώπου του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών στην Ειρηνευτική Διαδικασία στη Μέση Ανατολή, Βλαντιμίρ Σαφρόνκοφ, ο οποίος αναφέρθηκε στη σημασία που έχει για τη χώρα του το θέμα της Γάζας, τον ρόλο του Ιράν στην περιοχή και τα BRICS+, ενώ καταδίκασε τη λογική συλλογικής τιμωρίας του Ισραήλ. Σε μια παρόμοια θέση με αυτή της Κίνας, υποστήριξε πως το Παλαιστινιακό ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί στρατιωτικά, δεσμευόμενος πως η Ρωσία θα στηρίξει έναν μηχανισμό για την επίλυσή του. Κατηγόρησε τις ΗΠΑ πως θέλουν να μονοπωλούν την παγκόσμια τάξη και κάλεσε σε ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους και σύνδεση της Δυτικής Όχθης με την Γάζα.

Ο αντιπρόσωπος της Ινδίας, που είναι επίσης μέλος των BRICS (παρά τις καλές σχέσεις με την Ουάσινγκτον), καθόταν δίπλα στον Πρόεδρο της Επιτροπής Άμυνας της Γερουσίας του Πακιστάν και του Ινστιτούτου Πακιστάν-Κίνας, Μουσχαχίντ Χουσεΐν Σαγιέντ. Σε μια συμβολική κίνηση, παρά τις τεταμμένες ιστορικά σχέσεις των δύο κρατών, που προήλθαν από τον διαχωρισμό της Ινδίας από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές, ο Ινδός σχολίασε ότι «μεταξύ μας διαφωνούμε σε πολλά, αλλά μας ενώνει η υποστήριξη στην Παλαιστίνη», με τους δύο υπουργούς να δίνουν τα χέρια μετά το τέλος της ομιλίας. Μια από τις πολλές εικόνες που δείχνει τη σημασία που έχει η παραπάνω συνδιάσκεψη και συνολικά ο ρόλος του Ιράν στο να συγκεντρώνει την αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης. Ο Αμερικανοεβραίος Γισρέλ Ντοβίντ Βάις ανέφερε πως μιλά εκ μέρους των Εβραίων του κόσμου, καταδικάζοντας τα εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ στο όνομα της θρησκείας του και λέγοντας με το ίδιο πάθος λίγο πολύ όσα είχε πει το πρωί. Η ομιλία του διακοπτόταν από συνεχή χειροκροτήματα.

Η συνδιάσκεψη ολοκληρώθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών του Ιράν να συνοψίζει τα αποτελέσματα των ομάδων εργασίας του συνεδρίου και να επαναλαμβάνει τη διαπίστωση αποτυχίας του Συμβουλίου Ασφαλείας, τις ευθύνες των ΗΠΑ για αυτό και τον ρόλο που μπορούν να παίξουν οι εναλλακτικές διεθνείς ολοκληρώσεις. Τέλος, δεν ξέχασε να επαναλάβει την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, στην οποία όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, το Ιράν παίζει πρωταγωνιστικό διπλωματικό ρόλο, όπως ο άξονας της αντίστασης παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο έτερο πεδίο….