1

Ομιλία του Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, στις 12 Ιουνίου του 1992, στο Ρίο ντε Τζανέιρο

μετάφραση: Αλεξία Τάγκα

Κε Πρόεδρε της Βραζιλίας, Φερνάντο Κολόρ ντε Μέλο,

Κε Γενικέ Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπούτρος Γκάλι,

Εξοχότατοι,

Ένα σημαντικό βιολογικό είδος βρίσκεται υπό τον κίνδυνο εξαφάνισης, εξαιτίας του γρήγορου και σταδιακού μαρασμού των φυσικών συνθηκών διαβίωσης του: ο άνθρωπος.

Τώρα συνειδητοποιούμε αυτό το πρόβλημα, όταν σχεδόν είναι πολύ αργά για να το εμποδίσουμε.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι οι καταναλωτικές κοινωνίες είναι οι κατεξοχήν υπεύθυνες της άγριας καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος. Κοινωνίες που γεννήθηκαν από τις παλιές αποικιακές μητροπόλεις και τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές, που με τη σειρά τους γέννησαν τη φτώχεια και την οπισθοδρόμηση που μαστίζουν την μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Με μόνο το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι καπιταλιστικές κοινωνίες καταναλώνουν τα 2/3 των μετάλλων και τα 3/4 της ενέργειας που παράγεται στην υφήλιο. Δηλητηριάζουν τις θάλασσες και τα ποτάμια, ρυπαίνουν τον αέρα, ευθύνονται για τη δημιουργία της τρύπας του όζοντος, γεμίζουν την ατμόσφαιρα με αέρια που αλλάζουν τις κλιματολογικές συνθήκες με καταστροφικά αποτελέσματα που έχουν ήδη ξεκινήσει.

Τα δάση εξαφανίζονται, οι έρημοι εξαπλώνονται, χιλιάδες εκατομμύρια τόνοι εύφορης γης συμπαρασύρονται κάθε χρόνο στη θάλασσα. Πάρα πολλά είδη εξαφανίζονται. Η πληθυσμιακή πίεση και η φτώχεια οδηγούν σε απελπισμένες προσπάθειες επιβίωσης, ακόμη και εις βάρος της ίδιας της φύσης. Δεν είναι δυνατό να κατηγορούνται γι’ αυτό οι χώρες του Τρίτου Κόσμου – μέχρι χτες αποικίες-, που σήμερα είναι έθνη εκμεταλλευόμενα και λεηλατημένα από την άδικη παγκόσμια οικονομική τάξη.

Η λύση δε μπορεί να είναι το εμπόδιο της ανάπτυξης αυτών που την χρειάζονται περισσότερο. Είναι πραγματικότητα ότι ό,τι συμβάλλει σήμερα στην υπανάπτυξη και τη φτώχεια αποτελεί μια κατάφωρη παραβίαση της οικολογίας. Ως συνέπεια αυτού, δεκάδες εκατομμύρια ανδρών, γυναικών και παιδιών πεθαίνουν κάθε χρόνο στον Τρίτο Κόσμο, περισσότεροι από καθέναν από τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Η άνιση ανταλλαγή, ο προστατευτισμός και το εξωτερικό χρέος προσβάλλουν την οικολογία και ευνοούν την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Αν θέλετε να σώσετε την ανθρωπότητα από αυτή την αυτοκαταστροφή, πρέπει να διανείμετε καλύτερα τα πλούτη και τις διαθέσιμες τεχνολογίες στον πλανήτη. Λιγότερη πολυτέλεια και λιγότερη σπατάλη σε λίγες χώρες, για να υπάρξει λιγότερη φτώχεια και λιγότερη πείνα σε μεγάλο μέρος της Γης. Όχι άλλες μεταφορές στον Τρίτο Κόσμο τρόπων ζωής και καταναλωτικών συνηθειών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον. Κάντε πιο λογική την ανθρώπινη ζωή. Εφαρμόστε μια δίκαιη διεθνή οικονομική τάξη. Χρησιμοποιήστε όλη την επιστήμη που είναι απαραίτητη για μια βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς μόλυνση. Πληρώστε το οικολογικό χρέος και όχι το εξωτερικό. Να εξαφανιστεί η πείνα και όχι ο άνθρωπος.

Εφόσον οι υποτιθέμενες απειλές του κομμουνισμού έχουν εξαφανιστεί και δεν υπάρχουν πια οι προφάσεις των ψυχρών πολέμων, οι εξοπλιστικές κούρσες και οι στρατιωτικές δαπάνες, τί εμποδίζει να αφιερωθούν άμεσα οι πόροι αυτοί στην προώθηση της ανάπτυξης του Τρίτου Κόσμου και να καταπολεμηθεί η απειλή της οικολογικής καταστροφής του πλανήτη;

Αφήστε τους εγωισμούς, αφήστε τους ηγεμονισμούς, σταματήστε την αναισθησία, την ανευθυνότητα και την κοροϊδία. Αύριο θα είναι πολύ αργά για να κάνουμε αυτό που θα έπρεπε να έχουμε κάνει εδώ και πολύ καιρό.

Ευχαριστώ.

(Θερμά χειροκροτήματα)