Ποιος κρατάει τη ζυγαριά;
του Μιχάλη Χονδροκούκη
Προς γονείς και κηδεμόνες, εκπαιδευτικούς, μαθητές και κάθε άνθρωπο που φτάνει στο όριο της ανοχής του…
Κλείσιμο των δημοτικών και νηπιαγωγείων αποφασίζει και επιβάλλει η κυβέρνηση ΝΔ… και σπεύδουν οι ειδικοί διατεταγμένοι επιστήμονες να αιτιολογήσουν το μέτρο! Αυτούς τους ειδικούς δεν τους αφορά ο Ιπποκράτης και ο όρκος του· δεν έχουν προπάτορα-προστάτη τον Ασκληπιό, αλλά τον Διόνυσο… Είναι υποκριτές και έχουν πάρει άλλον όρκο!
Τι παραδέχονται:
«Οι μικροί μαθητές δεν συμβάλλουν ιδιαίτερα στην εξάπλωση της επιδημίας.»
(Αθανάσιος Τσακρής, καθηγητής μικροβιολογίας Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας)
«Εάν χρειαστεί να κλείσουμε και τα δημοτικά σχολεία θα το κάνουμε και αυτό. Όχι με επιδημιολογικά χαρακτηριστικά. Όχι ότι κινδυνεύουν τα παιδιά μας του δημοτικού.»
(Στέλιος Πέτσας, κυβερνητικός εκπρόσωπος)
– Τότε γιατί κλείνετε τα σχολεία;
Τι απαντούν οι ίδιοι:
«Για να μειωθεί η κινητικότητα που παρατηρείται γύρω από τη λειτουργία των σχολείων και αφορά, μεταξύ άλλων, γονείς και ηλικιωμένους.»
«Δεν υπάρχει ανησυχία για υπερμετάδοση στους χώρους του σχολείου, ωστόσο στάθηκε στην ανάγκη μείωσης της κινητικότητας.»
Δηλαδή
– Αφήνετε τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην αθλιότητα των μειωμένων δρομολογίων… εκεί που καθημερινά στοιβάζονται σε άπειρους συνδυασμούς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι!
– Αδιαφορείτε για τις συνθήκες υγιεινής και προστασίας στους χώρους εργασίας… εκεί όπου έρχονται σε καθημερινή επαφή όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας!
– Αφήνετε τα νοσοκομεία και τους εργαζόμενους στη δημόσια υγεία στην ίδια αθλιότητα που εσείς τους επιβάλατε… αφήνετε την τελευταία γραμμή άμυνας αποδεκατισμένη!
…Και αυτό που βρήκατε να κάνετε είναι να περιορίσετε την κίνηση των γονέων και κηδεμόνων κατά την άφιξη και αποχώρηση των παιδιών από τα σχολεία;
… για να περιορίσετε την ολιγόλεπτη κινητικότητα;
… για να περιορίσετε την ολιγόλεπτη κινητικότητα που εύκολα γίνεται με όρους αυτοπροστασίας;
Και τα παιδιά;
Ποιος σκέφτεται τα παιδιά;
Ποιος σκέφτεται τους μικρούς του σήμερα… τους μεγάλους του αύριο;
Αιτίες μαζικής διασποράς και επικινδυνότητας: Τουρισμός χωρίς όρους! Συγκοινωνίες στοιβαγμένων! Χώροι δουλειάς ανεξέλεγκτοι! Νοσοκομεία της έλλειψης και της εξαθλίωσης!
… Τίποτα δεν κάνει η κυβέρνηση για όλα αυτά τα κρίσιμα, αλλά στερεί από τα παιδιά του λαού ό,τι πολυτιμότερο μπορούν να έχουν μετά από το ψωμί τους:
– τους στερεί την κοινωνικότητά τους
– τους στερεί το παιχνίδι με τους φίλους
– τους στερεί τη χαρά και τα αναντικατάστατα οφέλη της συνύπαρξης σε συλλογικότητα!
Μόνο μάσκες για αυτά τα παιδιά! Μόνο κρυμμένα πρόσωπα και το συναίσθημα της συνεχούς απειλής της ζωής τους! Κλειστές παιδικές χαρές! Απαγόρευση της «άσκοπης» βόλτας! Τα μικρότερα παιδιά δεν έχουν προλάβει να ζήσουν κάτι διαφορετικό… μόνο καταστολή! Μεγαλώνουν και αντί να αναπτύσσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις και αναλόγως τον ψυχισμό τους… εκπαιδεύονται στο να φυλάγονται, να αποφεύγουν, να απομακρύνονται από τους άλλους! «Ποιοι ήταν οι πρώτοι σου κολλητοί φίλοι;» θα ρωτήσει αργότερα κάποιος το παιδί… «Ήταν ο Κώστας και η Μαρία… αλλά δεν θυμάμαι καλά τα πρόσωπά τους…».
– Ποιος αποφάσισε ότι αυτή η ολέθρια πραγματικότητα είναι προτιμότερη;
– Ποιος ζύγισε και είπε ότι: «Δεν παίρνω ουσιαστικά μέτρα, αλλά θα περιορίσω τη διασπορά σταματώντας την κίνηση προς και από τα σχολεία»;
– Ποιος υπολόγισε ότι αξίζει, προκειμένου να προσποιηθεί η κυβέρνηση ότι παίρνει μέτρα, να θυσιαστεί η ομαλή ανάπτυξη των παιδιών;
Ποιος κρατάει τη ζυγαριά;
Θα την αφήσουμε στα χέρια τους;