1

Το λαϊκό κίνημα απέναντι στην πανδημία εν μέσω αναγκαίων μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης

 

Ανακοίνωση Συλλόγου «Γ. Κορδάτος»

 

Παρατηρώντας την τραγική εμπειρία γειτονικών μας χωρών με την πανδημία του κορονοϊού, όπως και τα μέτρα που υιοθετούνται διεθνώς για την αντιμετώπισή της, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή τη στιγμή είναι αναγκαίος ένας βαθμός κοινωνικής αποστασιοποίησης ή και απομόνωσης για την ανάσχεση της επιδημίας του κορονοϊού.

Ο βαθμός αυτός αυξάνεται στην Ελλάδα λόγω της χρόνιας υποβάθμισης του ΕΣΥ, και ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), αλλά και της έλλειψης προετοιμασίας της κυβέρνησης, με αποκορύφωμα το γεγονός ότι δε διενεργούνται επαρκή διαγνωστικά τεστ.

Επομένως, κάποια μέτρα περιορισμού των συναθροίσεων και της κυκλοφορίας είναι αυτή τη στιγμή ένα αναγκαίο κακό.

Ωστόσο, τα μέτρα που υιοθέτησε η κυβέρνηση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά ως έχουν για τους παρακάτω λόγους:

  • Το μέτρο της βεβαίωσης εξαιρέσεων στην απαγόρευση κυκλοφορίας με αποστολή SMS είναι απαράδεκτο, και άσχετο με την ουσία του όποιου περιορισμού, ενώ δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ελεγχθεί στην πραγματικότητα. Μέτρα όπως η υποχρέωση τήρησης ελάχιστων αποστάσεων κατά την κυκλοφορία σε ανοιχτούς χώρους, σε συνδυασμό με την απαγόρευση ταξιδιών και της συνάθροισης σε κλειστούς χώρους, γενικά αρκούν για το επιθυμητό αποτέλεσμα κοινωνικής αποστασιοποίησης, σύμφωνα με την πρακτικές που ακολουθούνται στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών ανά τον κόσμο.
  • Η κυβέρνηση αυτό-αναιρείται περιορίζοντας την απαγόρευση λειτουργίας μόνο στις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου και ορισμένες υπηρεσίες, επιτρέποντας να συνεχίζουν να δουλεύουν χιλιάδες εργαζόμενοι σε κλειστούς χώρους σε επιχειρήσεις μη στρατηγικής σημασίας, πρακτικά ανεξέλεγκτες, και όλα αυτά μετά τη σχετική τραγική εμπειρία της Ιταλίας.
  • Ειδικά για την εξαίρεση της κυκλοφορίας από και προς τον τόπο εργασίας, καθιστά τον εργοδότη εγγυητή της δήλωσης του εργαζομένου, και με αυτόν τον τρόπο, ρυθμιστή μιας εξαίρεσης σε ένα συνταγματικό δικαίωμά του. Δεν υπάρχει καμία αντίστοιχη απαίτηση από τους εργοδότες.
  • Δε λαμβάνεται καμία πρόνοια για την απρόσκοπτη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ειδικά στις επιχειρήσεις που κατά τα άλλα συνεχίζουν να λειτουργούν, εντάσσοντάς τις -εμμέσως πλην σαφώς- στις «άσκοπες» μετακινήσεις.

Η κυβέρνηση, δίνοντας τη συγκεκριμένη νομική και πολιτική μορφή στους όποιους αναγκαίους περιορισμούς, επιδιώκει

  • Να μεταφέρει στην ατομική ευθύνη των εργαζομένων το βάρος της αντιμετώπισης της έκτακτης αυτής κατάστασης, καλύπτοντας επικοινωνιακά τη δική της εγκληματική αμέλεια – και σε κάποιες περιπτώσεις σκοπιμότητα (βλ. κερδοσκοπία, απολύσεις κοκ) – στην πολιτική διαχείριση της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης.
  • Να απενεργοποιήσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, ώστε να περάσουν ανενόχλητα μια σειρά αντιεργατικών και αντιλαϊκών ΠΝΠ, αλλά και αυθαιρεσιών στους χώρους εργασίας (μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών κοκ), ως διαχείριση της οικονομικής πλευράς της σημερινής κρίσης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Η «πολεμική οικονομία» ενάντια στη πανδημία μπορεί να οργανωθεί αλλιώς, με την ενεργητική συμμετοχή των λαϊκών κοινωνικών οργανώσεων, κι όχι ενάντια στον λαό, αλλά καταστέλλοντας κερδοσκόπους και εργοδότες που απολύουν και αυθαιρετούν!

Παράλληλα με τους επιστημονικά αναγκαίους περιορισμούς ενάντια στη μετάδοση του κορονοϊού:

  1. Να κλείσουν χώροι εργασίας που δεν είναι τελείως απαραίτητοι να λειτουργούν για τον εφοδιασμό με τα άκρως απαραίτητα αγαθά και υπηρεσίες, χωρίς καμία επίπτωση για τη θέση εργασίας και το μισθό των εργαζόμενων. Να παρθούν μέτρα στήριξης των πληττόμενων από το μέτρο αυτό μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
  2. Να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, και να καλυφθούν οι ελλείψεις ΜΕΘ και υγειονομικών υλικών. Να επιταχθεί κάθε ιδιωτική επιχείρηση που μπορεί να ενισχύσει τη μάχη ενάντια στην πανδημία (κλινικές, ιατρεία, φαρμακευτικές, εταιρείες που θα μπορούσαν να κατασκευάσουν απαραίτητα υλικά όπως μάσκες, αναπνευστήρες, διαγνωστικά τεστ κοκ).
  3. Να αναλάβουν τα επιχειρησιακά σωματεία, και επιτροπές εργαζομένων τον έλεγχο των μέτρων ασφαλείας, τόσο στους χώρους εργασίας που θα παραμείνουν σε λειτουργία, όσο και για τις μετακινήσεις από και προς τους χώρους αυτούς, αλλά και να μεριμνήσουν για την τήρηση των εργασιακών δικαιωμάτων στις περιπτώσεις τηλεργασίας.
  4. Να πυκνώσουν οι έλεγχοι στους χώρους εργασίας που θα παραμένουν σε λειτουργία, να στελεχωθεί άμεσα η επιθεώρηση εργασίας γι’ αυτό το σκοπό με έκτακτο προσωπικό. Να αποκτήσουν προτεραιότητα για διερεύνηση οι καταγγελίες των οργανώσεων του εργατικού κινήματος.
  5. Να απαγορευθούν οι απολύσεις και να παρθούν πίσω όσες γίνανε κατά την περίοδο αυτή. Να στηριχθεί επαρκώς το εισόδημα ανέργων και αυτοαπασχολούμενων.
  6. Να εξαιρεθούν από τις όποιες απαγορεύσεις οι δραστηριότητες του εργατικού και λαϊκού κινήματος, και ιδιαίτερα των επιχειρησιακών και κλαδικών οργανώσεων του ιδιωτικού τομέα ή των δημόσιων υπηρεσιών που παραμένουν σε λειτουργία. Να ισχύσουν μόνο αντίστοιχοι περιορισμοί και μέτρα ασφαλείας που ισχύουν εν γένει για αυτούς τους χώρους εργασίας κατά τη συνεχιζόμενη λειτουργία τους.
  7. Να καταργηθεί η νομοθέτηση της πολιτικής επιστράτευσης και της επίταξης απεργών.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη, και δεν μπορούμε να εναποθέσουμε χωρίς έλεγχο στην κυβέρνηση, στην αστυνομία και στους εργοδότες τη διαχείριση της παρούσας υγειονομικής και οικονομικής κρίσης. Οι μέχρι τώρα πράξεις και παραλείψεις τους έχουν στοιχίσει ήδη σε θανάτους, απολύσεις, φτώχεια που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Καλούμε όλες τις οργανώσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος να είναι σε επαγρύπνηση και σε στενή επαφή με τα μέλη τους, να οργανώσουν την αλληλεγγύη ανάμεσα στο λαό στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, ιδιαίτερα προς αυτούς που περισσότερο το έχουν ανάγκη, αλλά και να προσαρμόσουν τη δράση τους με δημιουργικό τρόπο στις πρωτόγνωρες συνθήκες που επιβάλλει η προστασία της δημόσιας υγείας, ώστε να διασφαλιστεί η υγεία, η δουλειά, και τα δικαιώματα της καθεμίας και του καθενός από μας.

Αντίστοιχα, οι πολιτικές οργανώσεις που παρεμβαίνουν στο κίνημα από ριζοσπαστική σκοπιά πρέπει άμεσα να αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε να επιτευχθεί η κοινή δράση στην παραπάνω κατεύθυνση, και να αντιμετωπιστούν οι ιδιαίτερες δυσκολίες της σημερινής, εξαιρετικά κρίσιμης, ιστορικής συγκυρίας.

 

Ο λαός θα σώσει τον λαό, με οργάνωση και κινητοποίηση,

διαφυλάσσοντας τη δημόσια υγεία!