Από την αρχή της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ο αυταρχικός παροξυσμός αυτής της κυβέρνησης έχει ως ξεκάθαρο στόχο την αναίρεση των δημοκρατικών κατακτήσεων λαού και νεολαίας από την μεταπολίτευση και έπειτα. Από την πρώτη μέρα, η κυβέρνηση στόχευσε στα Πανεπιστήμια: τον χώρο που οι δημοκρατικές κατακτήσεις έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν χώρο πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου, αγωνιστικής συλλογικής δράσης.
Η κυβερνητική πολιτική, που συμπυκνώνεται στον αυταρχικό νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη (τι συμβολισμός η κατάθεση νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ με το όνομα του Υπουργού «Προστασίας του Πολίτη»!), έχει κηρύξει τον πόλεμο στο ζωντανό Πανεπιστήμιο μέσα από τα σχέδια τόσο για την αστυνόμευση του, όσο και για την απονέκρωση του. Επιτίθεται στα δημοκρατικά κεκτημένα μεταπολίτευσης, στις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος, στον ανοιχτό στην κοινωνία χαρακτήρα του πανεπιστημίου.
Στον ίδιο αυταρχικό παροξυσμό κινούνται απαράδεκτες ενέργειες που καταγγέλλονται ότι έλαβαν χώρα στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Σύμφωνα με τον Ενιαίο Σύλλογο Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης, καθηγητής της Σχολής ΗΜΜΥ και, μαζί του, ο Κοσμήτορας απειλούν με φοιτητή του συνδικαλιστικού σχήματος των ΕΑΑΚ εκκίνηση πειθαρχικής διαδικασίας εναντίον του για την πολιτική του δράση!
Η αφορμή για το πειθαρχικό βρέθηκε στην πιο κοινή πρακτική ενημέρωσης, διάδοσης ιδεών και επικοινωνίας απόψεων (συλλογικών και ατομικών): στις συνδικαλιστικές αφίσες!Ο Σύλλογος Φοιτητών καταγγέλλει ότι, εχθές 12/10, καθηγητής της σχολής ΗΜΜΥ κατέβασε και στη συνέχεια κατέστρεψε συνδικαλιστικό υλικό που αφορούσε ενημέρωση του συλλόγου για ζητήματα της ακαδημαϊκής κοινότητας. Στη συνέχεια, στάλθηκε email από τον Κοσμήτορα του Τμήματος με πρόσκληση σε «απολογία», σε φοιτητή μέλος του ΔΣ και Προέδρου του Συλλόγου Φοιτητών της Σχολής ΗΜΜΥ του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Η απειλή πειθαρχικής δίωξη συνδικαλιστή, μέλους ΔΣ φοιτητικού συλλόγου, για μια τόσο στοιχειώδη πρακτική πολιτικής δράσης είναι εξωφρενική και δείκτης αυταρχικού παροξυσμού, από οποιονδήποτε φορέα την κινεί.
Τα Πανεπιστήμια και η ελληνική κοινωνία έχουν ξεμπερδέψει με αυτές τις αυταρχικές αντιλήψεις και πρακτικές από την μεταπολίτευση.Το φοιτητικό κίνημα και οι δημοκράτες καθηγητές, αλλά και συνολικά η ελληνική κοινωνία επέβαλαν την αποχουντοποίηση στην τριτοβάθμια, εκπαίδευση ενάντια στις αντιδραστικές δυνάμεις εντός και εκτός ιδρυμάτων, που πίστευαν ότι μετά το 1974 θα μπορούν να αστυνομεύουν την καθημερινότητα των φοιτητών και θα έχουν πάνω τους εξουσία ζωής, για την συνέχιση ή όχι των σπουδών τους.
Αν κάποιοι νομίζουν ότι η κοινωνία θα επιτρέψει
να στέλνονται σε φοιτητές και φοιτήτριες «κλήσεις σε απολογία»,να μετατραπούν οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι σε διώκτες των νέων, να κινούνται καθηγητές στους χώρους που διαπλάθεται η νεολαία, εκτοξεύοντας απειλές του τύπου «θα φας πειθαρχικό και θα σε στείλω σπίτι σου για 6 μήνες» (από την καταγγελία του Συλλόγου Φοιτητών), να αφεθεί μόνη της την νεολαία να κατασπαραχθεί από τον αυταρχισμό και την καταστολή
….τότε πλανώνται πλάνην οικτρά.Η κυβέρνηση να επιδιώκει να ανασύρει από το σκοτεινό ντουλάπι του παρελθόντος, σκελετούς που έθαψαν εκεί οι δημοκρατικοί αγώνες της κοινωνίας και της εκπαίδευσης.
Όμως βρήκε, βρίσκει και θα βρίσκει απέναντι της το φοιτητικό κίνημα, τους δημοκράτες καθηγητές και καθηγήτριες, το προσωπικό των ιδρυμάτων, αλλά και κάθε δημοκρατικό πολίτη που παλεύει να μπει φρένο στον αυταρχικό κατήφορο.
Όπως τα σχέδια Χρυσοχοϊδη-Κεραμέως για πανεπιστημιακή αστυνομία παραπέμφθηκαν στις καλένδες μπροστά στις αντιδράσεις σύσσωμης της ακαδημαϊκής κοινότητας, έτσι θα μείνουν στα χαρτιά και απειλές για πειθαρχικά που εκτοξεύουν οι «συνεταίροι» της Κεραμέως και οι καθέδρας αντιπρόσωποι του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
