του Δημήτρη Καλτσώνη

            Πολλά, πάρα πολλά, μπορεί να γράψει και πολύ περισσότερα να πει κανείς για το μυθιστόρημα του Ιλία Έρενμπουργκ[1], Η θύελλα. Γράφτηκε από τον σοβιετικό συγγραφέα και δημοσιογράφο στα 1946-1947. Το βιβλίο εκδόθηκε πρώτη φορά στα ελληνικά το 1953. Μέχρι σήμερα ήταν δυσεύρετο. Μόλις επανεκδόθηκε όμως ο πρώτος τόμος από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή και θα ακολουθήσει, υποθέτουμε, σύντομα ο δεύτερος.

Τις προηγούμενες μέρες ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης και ο Υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς σε όλους τους τόνους, απευθυνόμενοι στη Ρωσία τόνισαν με κάθε σοβαρότητα και με πολύ σθένος και στόμφο ότι δεν επιτρέπουν στη Μόσχα αλλά και σε κανένα άλλο να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας. Αφορμή στάθηκαν τα γνωστά γεγονότα.

Σοβαρά τώρα; Αλήθεια η κυβέρνηση εννοεί ότι δεν επιτρέπει σε κανένα να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Ελλάδας; Και οι ΗΠΑ; το ΝΑΤΟ; η ΕΕ που καθορίζει τα “πάντα όλα” όσα ψηφίζει η Βουλή; Η συμφωνία με τη Βόρεια Μακεδονία που περιλαμβάνει στο άρθρο 2 την προώθηση της ένταξης της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ; (Πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο σε διεθνή σύμβαση). Και οι αμερικανονατοϊκές βάσεις που επεκτείνονται; Και οι διευκολύνσεις που παρέχει η κυβέρνηση στις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις στην περιοχή; Και οι κολεγιές με το Ισραήλ του απαρτχάιντ;

Πόσο θράσος χρειάζεται στην κυβέρνηση για να υπηρετεί ως σφουγγοκωλάριος τις ΗΠΑ και παράλληλα να διακηρύσσει το απαραβίαστο της εσωτερικής μας πολιτικής;

Ο επίμονος

μετάφραση: Αλεξία Τάγκα

"...Αν θέλετε να σώσετε την ανθρωπότητα από αυτή την αυτοκαταστροφή, πρέπει να διανείμετε καλύτερα τα πλούτη και τις διαθέσιμες τεχνολογίες στον πλανήτη. Λιγότερη πολυτέλεια και λιγότερη σπατάλη σε λίγες χώρες, για να υπάρξει λιγότερη φτώχεια και λιγότερη πείνα σε μεγάλο μέρος της Γης. Όχι άλλες μεταφορές στον Τρίτο Κόσμο τρόπων ζωής και καταναλωτικών συνηθειών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον. Κάντε πιο λογική την ανθρώπινη ζωή. Εφαρμόστε μια δίκαιη διεθνή οικονομική τάξη. Χρησιμοποιήστε όλη την επιστήμη που είναι απαραίτητη για μια βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς μόλυνση. Πληρώστε το οικολογικό χρέος και όχι το εξωτερικό. Να εξαφανιστεί η πείνα και όχι ο άνθρωπος..."

του Νίκου Μεταλληνού

Με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 η άρχουσα τάξη της χώρας βρέθηκε διχασμένη ως προς την στάση που έπρεπε να κρατήσει απέναντι στο ανεξάρτητο πλέον κράτος που δημιουργήθηκε στα βόρεια σύνορα. Το ένα κομμάτι της , το κοσμοπολίτικο, επιδίωκε ένα συμβιβασμό  στο θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ εκτιμώντας ότι εύκολα η  Ελλάδα θα έθετε υπό   τον οικονομικό  και τον πολιτικό έλεγχο της την πολύ μικρότερη, πληθυσμιακά και οικονομικά, γειτονική χώρα.