Δημοσιεύθηκε: 18/4/2018

του Δημήτρη Καλτσώνη
Τα επιτεύγματα της επιστήμης, του ανθρώπινου πολιτισμού, θα μπορούσαν να ανοίξουν καλύτερους δρόμους. Η ζωή των εργαζομένων θα μπορούσε να βελτιωθεί θεαματικά, αν αυτά χρησιμοποιούνταν σε όφελός τους και όχι για να πολλαπλασιάζουν θεαματικά τα κέρδη μιας ισχνής μειοψηφίας. Για παράδειγμα, οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι ώρες εργασίας θα μπορούσαν σε 10-20 χρόνια το πολύ να μειωθούν σε 4 ημερησίως χωρίς μείωση αλλά, αντίθετα, με αύξηση των αποδοχών. Αντ' αυτών βιώνουμε μια τρομερή οπισθοδρόμηση. Αντί να εργαζόμαστε λιγότερο και με καλύτερες αποδοχές, συμβαίνει το αντίθετο. Ανεργία, περισσότερη δουλειά για όσους έχουν, πολύ χειρότερες αμοιβές, συνθήκες εργασίας του 19ου αιώνα.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι δέσμια των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων. Χρησιμοποιείται για απολύσεις αντί για γενική μείωση των ωρών εργασίας. Αμύθητος πλούτος παράγεται και συσσωρεύεται σε ελάχιστους, στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, στην Κίνα, παντού. Ο πλούτος που κατέχει το πλουσιότερο 1% ξεπερνά εκείνον που κατέχει το υπόλοιπο 99%. Έχει σημασία επομένως να θυμόμαστε τον Μαρξ: “οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε”.