του Γιώργου Καλογήρου
Ηεξέλιξη της επιχείρησης εμβολιασμού κατά του κορονοϊού στον δυτικό κόσμο φαίνεται πως λαμβάνει τα χαρακτηριστικά διαχειριστικής φαρσοκωμωδίας, ανάλογης με εκείνη που παρακολουθήσαμε κατά το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς που πέρασε, όταν φορτία με μάσκες κατάσχονταν σε αεροδρόμια χωρών για τις οποίες δεν προορίζονταν. Σπασμωδικές κινήσεις, μιντιακά ψεύδη, επίθεση στα δημοκρατικά και εργατικά δικαιώματα των πολιτών, και αμεριμνησία για τους (όποιους) Άλλους, κυριαρχούν. Επιπλέον, η παραγωγική και διανεμητική δυνατότητα της Δύσης στο ζήτημα των εμβολίων δείχνει ήδη τα όριά της, επαναφέροντας στην Ευρώπη την αδιέξοδη τακτική-ακορντεόν του σκληρού λοκντάουν. Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που στη Γουχάν της Κίνας, αλλά και στις περισσότερες ασιατικές χώρες, τα κρούσματα έχουν μηδενίσει και οι εορτασμοί για το νέο έτος έγιναν στους δρόμους…
Χαρακτηριστικό, όσο και εξοργιστικό, παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι δυτικές ελίτ εκμεταλλεύονται όπως και όσο μπορούν την υγειονομική κρίση για να προωθήσουν την εξυπηρέτηση των ειδικών συμφερόντων τους αποτελεί η κατάσταση στην πολύπαθη Παλαιστίνη.
Το Ισραήλ βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην “πρωτοπορία” της εμβολιαστικής διαχείρισης παγκόσμια, καθώς έχει καταφέρει να εμβολιάσει ήδη το 10% του πληθυσμού του. Ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου έχει πάρει το θέμα προσωπικά, αφού βρίσκεται εδώ και καιρό εν μέσω σοβαρών κατηγοριών για διαφθορά και δωροδοκία, ελπίζοντας πως η επιτυχία του στο ζήτημα των εμβολίων θα του δώσει πόντους στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση του Μαρτίου, την τέταρτη εντός διετίας στη χώρα. Η κυβέρνηση του Ισραήλ αρνείται να δώσει αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τις (κοστολογημένες αδρά από ό,τι φαίνεται) συμφωνίες της με τις εταιρίες Pfizer και Moderna. Γεγονός πάντως είναι πως πάνω από οχτώ εκατομμύρια δόσεις έχουν διασφαλιστεί μέχρι τώρα για τους κατοίκους του κράτους. Όχι όμως για όλους.
Ενώ οι κρατούμενοι των φυλακών έχουν χαρακτηριστεί ως δευτέρου βαθμού ευπαθείς ομάδες και θα εμβολιαστούν όλοι σύντομα, ο Υπουργός Ασφαλείας Αμίρ Οχάνα έστειλε οδηγία στο Υπουργείο Υγείας να εξαιρεθούν εξ ολοκλήρου από τον εμβολιασμό οι λεγόμενοι “κρατούμενοι ασφαλείας”, όλοι τους Παλαιστίνιοι. Κανονικά θα γίνει ο εμβολιασμός των δεσμοφυλάκων στις συγκεκριμένες φυλακές.
Η ίδια λογική επεκτείνεται όμως και εκτός των τειχών των φυλακών, σε όλα τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Πολλές είναι οι δόσεις εμβολίων που έχουν μεταφερθεί ως τώρα στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, αυτές όμως προορίζονται μόνο για τους Εβραίους εποίκους, αφήνοντας εκτός τους πάνω από 2,7 εκατομμύρια Παλαιστινίους γείτονές τους. Το Ισραήλ έτσι αναδεικνύεται πιο ξεκάθαρα από ποτέ ως ένα κράτος-απαρτχάιντ, εντός του οποίου οι φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές αποτελούν ζητήματα ζωής και θανάτου.
Η κυβέρνηση επικαλείται την “ενδιάμεση συμφωνία” του 1995, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει υπευθυνότητα για τους Παλαιστίνιους της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη. Όπως όμως ορίζει το άρθρο 56 της Σύμβασης της Γενεύης, το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο να “διασφαλίσει τη δημόσια υγεία και υγιεινή στα κατεχόμενα εδάφη”, ενώ και στην “ενδιάμεση συμφωνία” του 1995 ορίζεται ρητά η υποχρέωση του Ισραήλ για παροχή βοήθειας στην Παλαιστινιακή Αρχή για την αντιμετώπιση “πανδημιών, μεταδοτικών ασθενειών […] και την ανάπτυξη μεθόδων για την ανταλλαγή ιατρικών φακέλων και εγγράφων”.
Αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να υπάρχει πίσω από μια τέτοια τακτική διαχείρισης του εμβολιασμού, αφού η κοινή λογική λέει πως δεν έχει κάποιο νόημα εν προκειμένω ο αποκλεισμός μια πολυπληθούς μερίδας του πληθυσμού. Και αυτό γιατί βάζει σε κίνδυνο όλους τους υπόλοιπους που, είτε εμβολιάστηκαν ως ευπαθείς ομάδες είτε όχι, έρχονται σε καθημερινή επαφή με τους Παλαιστίνιους, με αποτέλεσμα να αποκλείεται αντικειμενικά η επίτευξη συνολικής ανοσίας πληθυσμού. Η ισραηλινή κυβέρνηση φαίνεται πως έχει σχεδιάσει την αντιμετώπιση και αυτού του προβλήματος, μέσω της καθιέρωσης του “πράσινου διαβατηρίου”, το οποίο θα αποτελεί την “ταυτότητα” των εμβολιασμένων και θα τους επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση σε θέατρα, γήπεδα, συναυλιακούς χώρους και άλλες υπηρεσίες. Έτσι, οι ανεμβολίαστοι Παλαιστίνιοι το μόνο που θα μπορούν πλέον να κάνουν είναι να πηγαίνουν στη δουλειά. Το απαρτχάιντ ξαναζεί, με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας.
Όλα αυτά βέβαια έρχονται ως επιστέγασμα μιας διαρκούς επίθεσης του Ισραήλ στα παλαιστινιακά δικαιώματα τον τελευταίο χρόνο της υγειονομικής κρίσης. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως κατά το διάστημα ανάμεσα στον Μάρτιο και τον Αύγουστο οι ισραηλινές αρχές προχώρησαν στην κατεδάφιση 389 κατοικιών Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, πετυχαίνοντας τον υψηλότερο αριθμό καταστροφής παλαιστινιακών οικιών και εγκαταστάσεων στην περιοχή τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Την ίδια στιγμή, και ενώ συνεχίζονται ακόμη οι εγκληματικοί περιορισμοί στις προμήθειες νοσοκομειακών υλικών για τη Λωρίδα της Γάζας, ο αεροπορικός βομβαρδισμός της περιοχής στις 26 του Δεκέμβρη προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο “Μοχάμαντ Ντούρρα”, αλλά και σε δομές ηλεκτροδότησης και ύδρευσης. Την προηγούμενη Τρίτη, η καινούργια χρονιά ήρθε με αίμα για τους Παλαιστίνιους της Βηθλεέμ, καθώς Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβόλησαν και σκότωσαν τον 25χρονο Άχεντ Αμπντουρραχμάν Καουκάς, υποστηρίζοντας ότι τους απείλησε με μαχαίρι.
Πρόκειται για την εκτύλιξη μιας σειράς επιθέσεων, η οποία εκμεταλλεύεται συνειδητά την υγειονομική κρίση και την αδυναμία του αντιπάλου στην αντιμετώπισή της. Αλλά ως προς αυτό, η πολιτική του ισραηλινού κράτους αντικατοπτρίζει εμφανώς την πολιτική όλων των δυτικών ελίτ στο εσωτερικό τους απέναντι στους αδύναμους και τα λαϊκά στρώματα.
Αναδημοσίευση από το Κοσμοδρόμιο
